Politiek nieuws op het web

Zoeken




Creatief met BV bij de Publieke Omroep

Gepost op July 18th, 2009 om 9:27 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Zaterdag is Zeurdag over de salarissen binnen de publieke omroep. Het NRC duikt weer in eens in de maniertjes die TV-sterren bij de PO verzinnen om boven de Balkenende-norm van 181K te blijven. Eerder beukte verslaggever Joep Dohmen al…


Lees meer »


Kiesraad doet suggesties voor lijstverbinding Senaatsverkiezing

Gepost op July 16th, 2009 om 17:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

De Kiesraad noemt twee mogelijkheden om het aangaan van lijstverbindingen bij de verkiezingen van de Eerste Kamer anders te regelen. Zij doet dit in een advies over een aanhangige wijziging van de Kieswet. Het kabinet heeft, op voorstel van de Eerste Kamer, een wetswijziging ingediend waardoor voortaan al vóór de Statenverkiezingen bekend moet zijn welke partijen bij de Eerste Kamerverkiezingen een lijstverbinding zullen aangaan. Kiezers kunnen dit bij hun stembepalingen bij de Statenverkiezingen dan laten meewegen. Lees meer »


DNB: Wellink is okay olé olé

Gepost op July 15th, 2009 om 9:24 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Oorlog in de financiële wereld. Het Financieele Dagblad zette vorige week de aanval in op De Nederlandsche Bank en dat is de krant vandaag op een fel antwoord van DNB komen te staan. De twee schrijvers van het kritische artikel…


Lees meer »


Meiden van Geit slachten Halal

Gepost op July 2nd, 2009 om 8:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

ZomerTelevee, wie er naar kijkt is ons inziens niet goed snik. Maar goed. Omroep Llink, het meest failliete TV-station van Hilversum, probeert u vanavond van het terras te lokken met een ouderwets potje dierenleed. In het programma Eet Smakelijk…


Lees meer »


Nieuw! PvdA haat Oost-Europeanen

Gepost op July 2nd, 2009 om 4:32 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Als Geert Wilders zegt dat hij de grens wil dichtgooien voor moslim migranten, is het land te klein. Maar als een PvdA-wethouder roept dat hij Nederland wil sluiten voor Roemenen en Bulgaren, valt zo’n opmerking opeens onder “het nieuwe elan”…


Lees meer »


Fred Teeven (VDD) steelt Solex zonder te vragen

Gepost op June 28th, 2009 om 7:29 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Goed opgelet van de paarse broeken bij FrankWatching. Het trendblog legt haarfijn de hypocrisie bloot van doorgeslagen orde-en-tucht-roepers als Fred Teeven (VVD). De voormalige crimefighter van het OM zetelt tegenwoordig in een Kamercommissie en schreef in die hoedanigheid mee…


Lees meer »


ChristenUnie sluit zich aan bij Britse conservatieven

Gepost op June 22nd, 2009 om 4:41 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Na hun eclatante overwinning bij de Europese verkiezingen zullen de buikspreekpoppen van Geert Wilders zichzelf monddood maken door niet toe te treden tot een fractie in het Europees Parlement. Het Europa-bashen van de PVV zal zich in Brussel en Straatsburg derhalve beperken tot wat gemopper in restaurant Le Mouton Noir Blanc aan een tafeltje samen met racisten, holocaustontkenners en antiziganisten die vanuit de krochten van Europa zijn verkozen tot Europees volksvertegenwoordiger.

eurolulHoe anders pakken de zogenaamd ‘eurorealisten‘ van de ChristenUnie het in Brussel aan! Deze streng gelovige Europa-klodderaars maken vandaag bekend dat ze zich zullen aansluiten bij de European Conservatives and Reformists (ECR): de fractie waarin ook de Britse conservatieven zitten. Samen met de Tsjechische ODS, de Hongaarse MDF, de Letse TB/LNNK, de Litouwse LLRA, de Poolse PiS, een lid van de Finse Keskusta en de Belgische Lijst Dedecker gaat de Christenunie via de ECR fractie een anti-Europa geluid laten horen in het Europees Parlement. Wie immers europese wetgeving ziet als het met blauwe verf besmeuren van molentjes en mensen kan niet anders zijn dan anti-europees. De fractie telt vooralsnog 56 leden en belooft daarmee in omvang de vierde fractie te worden in het Europees Parlement, geen kattepis meneer de voorzitter.

De Europese samenwerking tussen de ChristenUnie en de SGP eindigde hiermee overigens omdat de SGP met haar discriminerende vrouwenstandpunt niet welkom is bij de ECR. De Britse conservatieven eisen dat de SGP haar standpunt over vrouwen moderniseert, de SGP stelt daarentegen dat énkel zijzelf gaan over hun eigen vrouwen.

De Christenunie wilde niet onder de vleugels van de christen-democratische EVP fractie want die zou volgens de CU een ‘federale superstaat’ nastreven. Het anti-europese sentiment bleek vervolgens echter sterker dan de christelijke fundamenten toen men koos voor een samenwerking met partijen die toch vooral geloven in de vrije-markt in plaats van barmhartigheid voor de zwakkeren in de samenleving. Maar ondanks deze ideologische flipflop kan de CU qua Europa standpunt geen onduidelijkheid worden verweten, we gaan ongetwijfeld nog veel van ze horen via ECR fractie.

Lees meer »


Docu-makers waarschuwen: stop Silvio Wilders!

Gepost op June 22nd, 2009 om 0:59 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

De angst zit er goed in bij kunst- en cultuurminnend Nederland. Hanneke Groenteman zei het eerder al: als Wilders aan de macht komt gaan ‘al onze subsidies’ er aan! En dat is nogal een schrikbeeld voor een sector die bij… Lees meer »


Progressief Nederland moet zich realiseren dat het de oorlog is verklaard

Gepost op June 19th, 2009 om 4:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Hieronder treft u een gastbijdrage van Merlijn Olnon van www.fadsandfancies.com.

spotprent250309_231810dIn De Volkskrant van zaterdag 13 juni zei Merijn Oudenampsen in een paginagroot interviewartikel dat “Links moet terugneuken” om Wilders van repliek te dienen. Velen lazen het met instemming en zullen met opluchting kennis hebben genomen van het beginnetje dat Eberhard van der Laan daarmee nu lijkt te hebben gemaakt. Maar het is wel zaak dat de Nederlandse sociaaldemocratie en progressief denkend Nederland in het algemeen zich realiseert dat het niet voldoende zal zijn Pechtold, Van der Laan en Halsema het vuile werk te laten opknappen en te hopen dat de PVV vanzelf wel onder haar toenemende verantwoordelijkheid zal bezwijken.

Wilders en Amerika

Zowel in de media als in de blogosfeer werd uitgebreid stilgestaan bij Geert Wilders’ bezoek aan de VS, waar hij een Freedom of Conscience-award ontving van de American Freedom Alliance (AFA) (http://www.americanfreedomalliance.org). Daarbij is het accent steeds komen te liggen op de Amerikaanse personen en organisaties die hem willen ondersteunen, op hun motieven, op de fondsen die zij aan hem beschikbaar zouden kunnen stellen, en op de vraag of dat geen illegale buitenlandse inmenging in de Nederlandse politiek zou betekenen. Hoewel dat interessante punten zijn werd (en wordt) aan de belangrijkste implicatie van de reis voorbijgegaan. Van veel meer invloed dan de eventuele rechtstreekse steun die Wilders in de VS weet los te krijgen zal zijn wat voor lessen hij weet te trekken uit het recente Amerikaanse politieke verleden.

Het is vrijwel onvermijdelijk dat Amerikaanse paleoconservatieven (en misschien zelfs de voorzitter van de AFA) hun buik al snel vol zullen hebben van Wilders’ al te antilibertijnse platform en zijn uitgesproken vreemdelingenhaat. Ze mogen dan met grote vrees vrezen dat de softe Europese uiterwaarden van de Westerse beschaving niet opgewassen zullen blijken tegen het wassende Islamitische water dat zij zien opdoemen, maar de mate waarin Wilders anti-Islampolemiek moeiteloos overgaat in anti-migrantenpolemiek zal voor alle behalve de meest extreme Amerikanen een brug te ver zijn. Inperking van de vrijheid en rechten van legale migranten (zoals Wilders’ dezelfde afgelopen zaterdag als het Volkskrantartikel op de Deense televisie aangaf voor te staan) is eenvoudigweg onverenigbaar met Amerikaanse opvattingen over burgerschap, migratie en vrijheid.

Maar zelfs als de rechtstreekse Amerikaanse steun aan Wilders van korte duur blijkt zal hij van zijn Amerikaanse sympathisanten iets van onmetelijk veel meer belang mee hebben gekregen; een handleiding voor het succesvol voeren van een cultuuroorlog.

De eerste helft: Bush, met dank aan de Culture Wars

Een cultuuroorlog is een totale polarisering van politiek en maatschappij, waarin het electoraat geen standpunten meer inneemt uit religieuze, etnische of partijpolitieke beweging, maar vooral uit ideologische. Het meest in het oog springende voorbeeld is het Amerikaanse van de afgelopen twintig jaar. Dat heeft ons laten zien dat het de kiezer in “Culture Wars” niet meer te doen is om het verlichte eigenbelang maar om het kostte wat kost doen zegevieren van de eigen onder druk staande ideologisch gemotiveerde wereldvisie. En dat het er voor hem in zo’n situatie eigenlijk weinig meer toe doet of specifiek beleid nu werkelijk in het voordeel is van zijn specifieke geval of groep.

Voor iedereen die maar niet kon begrijpen hoe zelfs het spectaculaire sociale, economische, politieke en militaire falen van George W. Bush zijn presidentschap niet tot een vroegtijdig einde bracht: dat kwam zonder twijfel door de ideologische hypnose die Bush’ adviseurs en de rechtervleugel van de Republikeinse partij moedwillig creëerden en in stand hielden door hun strategische samenwerking met neoconservatief én met evangelisch rechts. Progressief Amerika wist daar geen betere reactie op dan zich vertwijfeld achter de oren krabben. Door interne verdeeldheid en een gebrek aan politieke durf en stellingname kwam het twintig jaar lang niet verder dan verontwaardigd en defensief reageren op de barrage aan absurde beschuldigingen die het naar het hoofd geslingerd kreeg. Ondertussen probeerden de Democraten te overleven door hun eigen ideologische basis uit het oog te verliezen en naar rechts op te schuiven.

Het was nooit tot acht jaar Bush gekomen als de Democraten hun achterban niet zo van zich hadden vervreemd door de Republikeinen onder Clinton naar de mond te praten, en als zij na 9/11 de moed hadden gehad de verleiding van simplistische patriottistische retoriek te weerstaan. Hadden de Democratische politici en achterban al ver voor Obama van de nood een deugd gemaakt door consequent en met luide stem een alternatief te bieden aan de neoconservatieve en religieusrechtse retoriek van de apocalyptische oorlog der beschavingen, dan was de VS en de wereld ongetwijfeld een heleboel ellende bespaard gebleven.

De tweede helft: Nederland als zachte rand van “de Westerse beschaving”

Ik hoor het u denken; wat heeft dat verder met Nederland te maken? Welnu, ten eerste dat de Amerikaanse cultural warriors openlijk geïnteresseerd blijken in het in Europa doorspelen van een onderbroken thuiswedstrijd tegen de Islam en het te softe links; ten tweede dat Wilders getuige zijn programma (belastingverlaging, keiharde aanpak van criminaliteit en terrorisme, onderwijs en gezin, immigratiestop/integratie, directe democratie) en choquerende en mediagenieke retoriek een goed student is van hun uiterst succesvolle activistische politiek; en ten derde dat precies dat programma en die retoriek het Nederlandse publieke en politieke debat de afgelopen weken al gedomineerd hebben. Ondertussen weet de rest van de politieke en maatschappelijke orde zich er overduidelijk geen raad mee, keurt zijn stijl luidkeels af, maar put ondertussen de nodige inspiratie uit zijn agenda en stil om beter in de smaak te vallen bij zijn aanhang.

wildersgooglead

Natuurlijk is Nederland Amerika niet. Wij leven niet in een tweepartijdemocratie en de noodzaak tot coalitievorming heeft een groot politiek en maatschappelijk middenveld opgeleverd dat doorgaans geen baat heeft bij polarisatie. Daarnaast is in Nederland de kloof tussen sociale winnaars en verliezers onmetelijk veel kleiner dan in de VS. En bovendien, voor zover een specifiek christelijke politiek in Nederland een rol van betekenis heeft gespeeld is dat de laatste decennia in ieder geval een zeer gematigde geweest.

Desalniettemin is het onmiskenbaar dat Wilders en de PVV onderhand een sterk centrifugale werking hebben op onze consensuscultuur. Het “establishment”, oftewel links en centrumlinks, wordt steeds luider en op hoge toon aangesproken op haar vermeende greep op de landelijke media en de inhoud en toon van het publieke debat. De Nederlandse uitslagen voor de Europese verkiezingen voorspellen een aanzienlijke verdere afbrokkeling van het politieke midden. Om elke (meest vergezochte) hoek zou inmiddels de “islamisering van de samenleving” en de aantasting van de vrijheden en identiteit van “het Nederlandse volk” loeren. Traditionele opvattingen over seksualiteit en moraal boeken (onder andere met het door de Hoge Raad goedgekeurde weren van homoseksuele docenten op confessionele scholen) overwinningen die enkele jaren geleden nog ondenkbaar waren. En misschien nog wel het belangrijkst, Wilders’ polemiek tegen de gevestigde partijen en de Islam blijkt een steeds warmer gehoor te vinden in de katholieke provincies, waar de kiezers zich kennelijk hebben laten aanpraten dat zij in hun absolute waarden bedreigd worden en daarom massaal naar de PVV overlopen.

Verzamelen op links!

Nu kunnen Wilders en de PVV natuurlijk niet in hun eentje een Nederlandse culture war ontketenen. Maar als de ontluikende liefde tussen de PVV en de katholieke kiezer verder tot bloei komt terwijl de partijen in het centrum en aan de rechterzijde van ons politieke bestel steeds verder naar rechts trekken in hun pogingen de aan de PVV verloren stemmen terug te winnen, dan zal er uiteindelijk weinig centrum overblijven. Dan wordt de Nederlandse kiezer geconfronteerd met een gepolariseerd politiek bestel waar tussen links en rechts niet meer rest dan een volledig uitgeholde regeringscoalitie van CDA, PvdA en CU die krampachtig het kaalgeslagen middenveld blijft betreden in de hoop zo toch nog de eventuele verdwaalde kiezer van links en rechts te vangen. Het laat zich raden wat de uitslag van die wedstrijd zal zijn.

Wil progressief Nederland het aansnellende lot van progressief Amerika ontwijken dan is het zaak dat het de lessen van progressief Amerika’s martelgang ter harte neemt, net zoals Wilders lering heeft getrokken uit de successen van conservatief Amerika. Dat betekent dat het advies van Merijn Oudenampsen, Catherine de Vries en Teun van de Keuken zonder omzien moet worden nagevolgd: progressief Nederland moet in politiek en maatschappij de krachten bundelen en Wilders als één man consequent met een onbreekbare overtuiging en allesverzengend activisme van oprecht progressieve repliek dienen. Wie onderling verdeeld een oorlog vecht met overtuiging noch stellingname is sowieso al ten dode opgeschreven.

Draagt juist deze tijd van neoliberaal en neoconservatief faillissement niet de belofte in zich van een hernieuwd vertrouwen in de “beschaafde maatschappij” (Avishai Margalit’s decent society) die wij hebben opgebouwd met onze progressieve politiek en sociale en democratische rechtstaat? Het enige waar Wilders vooralsnog heeft laten zien goed in te zijn is het uitsluiten van zoveel mogelijk volwaardige Nederlandse staatsburgers en het uitbuiten van de onlustgevoelens van mensen die zichzelf moedwillig buiten het maatschappelijk discours hebben geplaatst.

Dan is het de nietsontziende zakkenvullers, xenofobe ideologen en permanent ontevredenen maar onwelgevallig… laat toch varen die verkrampende angst en leg ze het vuur na aan de schenen!

Om verder te lezen…
Het programma van de PVV & het programma van de AFA (zoek de verschillen!)
“How Democrats Should Talk” (ervaringsdeskundig advies aan de PvdA)

(Illustratie: © Tom Janssen)

Lees meer »


Quotes du Jour | Kämpfen

Gepost op June 16th, 2009 om 1:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Quote du Jour“Niemand durft vergelijkingen met het verleden te maken. Terwijl het Wilders zelf was die daar ooit mee is begonnen, door de Koran met Mein Kampf te vergelijken”. (Volkskrant)

Alexander Pechtold heeft het hoge woord er nu bijna uit. Dat Wilders niet deugt dat weten we hier in Nederland natuurlijk al langer en hij wordt dan ook nauwlettend in de gaten gehouden. Maar in het buitenland voelt de omstreden politicus zich vrijer en onbespied. En zo leek het Gekke Geert wel geinig om één dag na het 80ste geboortejaar van Anne Frank op de Deense tv te reppen over deportatie van de Europese joden moslims. Uiteraard enkel deportatie van moslims die niet willen deugen, maar dat zijn er nogal veel: “tientallen miljoenen” als we de geblondeerde kemphaan mogen geloven. PvdA-minister Eberhard van der Laan stelt dat Wilders “of niet kan rekenen, of het gaat hem niet om het oplossen van echte problemen, maar om de angst voor de islam”. Wilders kan natuurlijk best wel rekenen, alleen Wilders wil niet rekenen, Wilders wil kämpfen ..en kämpfen zullen we!

Wie de bovenstaande Waan van de Dag wil ontstijgen leest het interview met opiniemaker Ian Buruma over vrijheid, eigenheid en extreem-rechts. Buruma ziet in angstzaaiers als Wilders een groter gevaar voor het Westen dan het islamisme. De democratie wordt van binnenuit bedreigd door de angst dat democratie niet werkt. Steeds meer populistische leiders beloven schoon schip te maken en beloven ons een maatschappij waar iedereen dezelfde huidskleur heeft, dezelfde ideeën en cultuur deelt, die eenduidig is en puur. Dat spreekt velen aan in tijden van grote angst, aldus Buruma.

Maar moeten we daarom zielig wegkruipen in een hoekje? Neen, Buruma stelt dat we moeten strijden voor onze Westerse vrijheid en dat Wilders consequent gecorrigeerd wordt op zijn haatzaaierij.

“Ik vind het belangrijker dat de publieke opinie en politiek heel fel blijven reageren. Je moet erover blijven debatteren en marchanderen. De sociale regels en de praktijk moet overtredingen sanctioneren. Kwetsende stereotypen, of uitspraken die expres grievend en beledigend zijn bedoeld, passen niet in een geciviliseerde samenleving.” (DeStandaard)

Of zoals de historicus Maarten van Rossem -die tevergeefs benaderd werd voor het PvdA eurolijstrekkerschap gisteren zei (parafrase): “ik had graag de paranoïde leugens van Wilders aangepakt”.

Kämpfen, dat zullen we!

Lees meer »


Quote du Jour | Eigendraads

Gepost op June 15th, 2009 om 1:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Quote du Jour…zoals het er nu naar uit ziet heeft de PVV van Geert Wilders ook de verkiezingen in Iran glorieus gewonnen. Wilders is blij dat ook het Midden Oosten inziet dat er een onmiddellijk einde moet komen aan de oprukkende islam, hij zal echter het presidentschap van Iran aan zich voorbij moeten laten gaan omdat er alleen vanuit Londen rechtstreeks op Teheran wordt gevlogen en ja, Londen is voor Geert nog net even een brug te ver.”
Op een onmogelijk tijdstip, tijdens het zondagochtendkrieken, spreekt André Manuel in zijn wekelijkse column uit op Radio 1.André Manuel Met onvervalst Tukkerse tongval knauwt deze columnist/cabaretier/muzikant zich op ‘eigendraadse’ wijze door de actualiteiten. Wat meestal neerkomt op een bizar maar geestig verslag over ‘de andere wereld‘.
Op een vraag van een journalist van het Iraanse dagblad De Krant van het Glorieuze Iraanse Volk of deze desastreuze nederlaag niet ook een beetje te wijten was aan de volstrekte onzichtbaarheid van Wouter Bos zelf tijdens de Iraanse verkiezingen, reageerde deze met het gooien van zijn beide crocs richting het hoofd van de verbouwereerde verslaggever“.
Beluisteren kan hier.

Lees meer »


De verwelkte roos

Gepost op June 14th, 2009 om 6:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

verwelkte-roosVooropgesteld dat ik niet behoor tot de sociaal democratische achterban, wil ik toch proberen een verklaring te geven voor de enorme electorale klappen die de PvdA bij de Europese verkiezingen heeft gekregen. De PvdA zichzelf natuurlijk overduidelijk in de voet geschoten door draaikonterij, gebroken verkiezingsbeloftes (JSF, Irak-onderzoek) en falende en graaiende bestuurders (Vogelaar, Herfkens). Hieronder zal ik een aantal minder voor de hand liggende mogelijke oorzaken bespreken die in samenhang met het bovenstaande een desastreuze combinatie blijken te zijn.

Economische welvaart

De PvdA verliest de helft van haar kiezers. Deels is dit te wijten aan een niet langer noodzakelijk gedachtegoed. Tot vijftien jaar geleden waren er overzichtelijke overkoepelende ideologieën waaruit de maatschappelijke inrichting in grote lijnen eenvoudig ontleend kon worden. Met het verdwijnen van de verzuiling en het eindigen van de Koude Oorlog en de (economische en feitelijk ook sociale) bloei van einde jaren negentig en het begin van deze eeuw verdween de urgentie van het sociaal democratische gedachtegoed. De belangrijkste sociaal democratische idealen zijn ideeën over de economische inrichting van de maatschappij, collectiviteit en daaruit vloeit ook de meeste electorale aantrekkingskracht voort. Te grote welvaart en meer individualisme leiden tot minder sociaal democratische aanhang. De tijdelijke electorale opleving na de ineenstorting van de LPF verhulde dit gegeven nog enigszins, maar met het Europa-brede afhaken van de sociaal democratische achterban kan niemand hier nog onderuit.

Fukuyama en Huntington

huntington_clash_of_civilizations_chartHoewel Fukuyama’s idee over de liberale westerse democratie als eindpunt van de geschiedenis buiten de waard genaamd Huntington gerekend had, had hij in zoverre gelijk dat er geen werkbaar alternatief voor in de plaats is gekomen. Er is sprake van een devolutie in de politieke waarden van de dag. Het was in Nederland al even geleden maar zaken als racisme, xenofobie en het afschaffen van democratische verworvenheden worden door een aanzienlijk deel van het publiek de normaalste zaak van de wereld gevonden. De opkomst van vele rechts nationalistische partijen in heel Europa is het bewijs hiervoor. Zoals diverse critici van Huntington al vreesden lijkt de Clash deels ook een self-fulfilling prophecy te zijn geweest. De binaire indeling van de wereld tussen moslims en niet-moslims zoals nu vaak geschetst, valt te zien als het uitvloeisel van zijn concept van onverenigbare waarden en daaruit voortvloeiende culturele conflicten. Voor sociaal democraten een moeilijk op te lossen probleem. Door de traditioneel sterke basis bij de hele arbeidersklasse denkt men te moeten kiezen tussen het allochtone en het autochtone deel van de achterban. Denk maar aan het schizofrene gedoe rond de integratienota van Ploumen. De echte keuze is echter de keuze tussen vierkant voor de rechtsstaat en democratische waarden gaan staan of er diametraal tegenover. Zolang de doemscenarioaanhangers geen gelijk krijgen met hun donkere voorspellingen over een Totaler Krieg tussen de Westerse en moslimwereld is er uiteindelijk geen andere keuze mogelijk dan de eerste. Nu moet de PvdA zich dat nog realiseren.

Informatieparadox

Als nieuwsgierig (en naïef, links) mens dacht ik dat de democratisering van informatie zou leiden tot burgers die zichzelf beter informeren, maar dit verheffingsideaal is tot nu toe een utopie. De informatiesnelweg heeft er weliswaar toe geleid dat mensen vaker en meer informatie tot zich nemen, maar ook dat dit slechts gaat om kwantiteit en niet om kwaliteit. Mensen zien door de zwarte gaten van het internet het bos niet meer. Zelfs zogenaamde kwaliteitsmedia lijken zich, in het zog van digitale succesverhalen, bewust van het feit dat de consument vraagt om eenhapsinformatie. Nieuws als trigger voor emotie en niet als poging gebeurtenissen in de wereld te verslaan en om mensen te informeren. Continue overdreven aandacht voor incidenten waardoor deze incidenten uiteindelijk de ruggegraat van het nieuws worden. Zo schijnt het in Nederland een groot al dan niet multicultureel drama te zijn. Mensen durven de deur niet meer uit want op elke straathoek bevindt zich een groep straatterroristen die klaar staan om je te beroven, verkrachten of beide tegelijkertijd. Ik zal tot voor kort wel in de verkeerde Vogelaarwijk (De Kolenkitbuurt) hebben gewoond, maar anders overdrijven we met zijn allen een beetje. Of anders gezegd, we zijn slecht geïnformeerd.

Zwartepieten

zwarte-piet-2006Ten slotte, wie krijgt de schuld van de bestaande maatschappelijke problemen? De ongezonde fixatie op incidenten heeft ertoe geleid dat er ook behoefte is aan een schuldige. Duidelijk is dat voor een aanzienlijk deel van de kiezers alle schuldigen kunnen worden gevonden in de Linkse Kerk De linkse en lakse elite heeft in het hoofd van deze kiezers alle problemen veroorzaakt. En ja, wie zijn er altijd de voorgangers in die Linkse Kerk en de grootste congregatie geweest? Overigens dat in Nederland vrijwel altijd centrum-rechts gestemd (1998 uitgezonderd) en geregeerd wordt, doet niet ter zake. Het PvdA-kader zou er verstandig aan doen juist dit laatste gegeven goed tot zich te laten doordringen.

En nu dan…

Thijs Berman was teleurgesteld dat de kiezer het genuanceerde verhaal van zijn partij niet had opgepikt. Zijn teleurstelling is begrijpelijk, die voel je nou eenmaal na een enorm electoraal pak op de broek, maar hij zou zich beter kunnen realiseren dat het verhaal niet het juiste is. Al veel eerder had zijn partij zich moeten realiseren dat het tijd was voor het maken van keuzes, als ze tenminste ooit nog het vertrouwen van de kiezer willen terugwinnen. De keuze voor duidelijke standpunten, consistent zijn, linkser en progressiever zijn. Het verlies van de PvdA zit namelijk niet aan de rechterkant, maar aan de linkerkant. De Linkse Kerk krijgt weliswaar van vrijwel alles de schuld, maar tegelijkertijd komen er grosso modo nog altijd evenveel mensen naar diezelfde Linkse Kerk. Eerst moet de PvdA de linkse kiezer weer voor zich zien te winnen en dan komen die paar naar rechts afgedwaalde schaapjes ook vanzelf weer terug.

Lees meer »


PvdA stelt vragen over ‘kinderhealings’

Gepost op June 12th, 2009 om 8:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

jeugd1Naar aanleiding van de vrijspraak van Jomanda in de zaak Millecam, maakte de AVRO vanmiddag in het Radio 1-programma De Praktijk een reportage over de omstreden ‘priester’ Jan Zijlstra. Al eerder deden Netwerk en de Volkskrant verslag van de illustere knecht van God. Niet alleen terminaal zieke volwassen patiënten hopen op een wonder. Ook kinderen worden volgens Zijlstra onder andere voor ADHD door de kerkelijke gemeente ‘Levensstroom’ geholpen. PvdA-kamerlid Khadija Arib beluisterde vandaag eveneens de reportage in het radioprogramma en was niet erg gecharmeerd van de healingpraktijken voor kinderen.

Mevrouw Arib zegde toe kamervragen te stellen, volgende week. Het klinkt veelbelovend, maar het lijkt me ook een onmogelijke taak. Waar ligt nu de grens van ‘healen’ bij kinderen? Als we de kerk van Levensstroom ondersteboven keren, moeten we misschien ook onze oren te luisteren leggen bij minder mediagenieke kerkgemeentes in schimmige buurten of personen die in marges opereren.

Moet een kind te allen tijden ‘reguliere’ medische zorg krijgen bij ‘lichte’ psychische of vage lichamelijke klachten? Of mogen mensen zelf weten of zij hun kroost willen laten healen met het tikken op een klankschaal, het aanroepen van de Heer of toch gewoon een patatje saté en een voorstelling van Studio 100?

In december 2008 stelde Minister Klink van Volksgezondheid nog in het geval van de ‘HIV-healings’ in Amsterdam Zuidoost dat de inspectie niet de bevoegdheden heeft om niet-reguliere zorg aan te pakken. Maar vorige maand gaf de Inspectie toch aan te onderzoeken of de uitvoerders van die healings patiënten weghouden van de reguliere zorg. Als daar het zwaartepunt van Aribs bezwaren ligt bij de kerk van Jan Zijlstra, komt ze in een lastig parket. Want Zijlstra zegt dat zijn kerkgangers gewoon naar een arts gaan. Hij geeft zich evenmin uit voor gebedsgenezer. Het enige dat Zijlstra doet is een knecht van God zijn, aldus de priester zelf. Het werk van Jomanda noemt hij desgevraagd ‘werk van de duivel’.

Rest ons tot de kamervragen van mevrouw Arib te kijken naar de jeugdvoorstelling van Levensstroom, waarin de geneugten en gevaren des levens liederlijk door tieners in een pantomimevoorstelling wordt uitgebeeld. Juist.

Lees meer »


Wilders opgelet: hier is je concurrent Eduard Zonneveld

Gepost op June 9th, 2009 om 7:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

posternnaAls het aan Eduard Zonneveld, lijsttrekker van het vers opgerichte Nieuw Nederlands Appèl ligt, ligt Geert Wilders in 2011 ver achter hem. ‘Van negatief effectbejag heeft men over twee jaar schoon genoeg. Je moet wel oplossingen bieden. De beestjes bij de naam noemen. Niet de Islam aanvallen, maar de rotjochies aanpakken. Niet mensen aan de lopende band beledigen, maar de goede Nederlandse burgers belonen.’ Aan het woord de enthousiaste 37-jarige Zonneveld uit Brunssum, nu al de gedoodverfde kandidaat voor de grote volkspartij, Nieuw Nederlands Appèl. Maurice de Hond kan aan de slag.

‘Inderdaad, ik kom net als de heer Wilders ook uit Limburg, maar ik maak denk ik meer vrienden in de rest van Nederland,’ grapt de kersverse politicus in-spé. De redactie van Sargasso werd getipt door een mail van de man zelf. Maar we hebben geen zin om het uithangbord van een politieke partij te worden. ‘Prima, maar mag ik dan wel mijn zegje doen, al is het heel kort, om duidelijk te maken dat Nederland er helemaal naast zit met de massale steun aan Wilders? Ik denk dat men daar best wel eens oren naar zou kunnen hebben.’

Nou, vooruit dan maar. Omdat Zonneveld nu al zo druk bezig is met Tweede Kamerverkiezingen. Omdat hij een man van het volk is. Omdat hij een partijprogramma heeft dat naar eigen zeggen ‘naar meer smaakt, en meer biedt dan kreten alleen.’ Niet veel later kregen we een uitgemeten programma opgestuurd, de statuten, begrotingen en een lijst met mogelijke kandidaten.

Smoelwerk
Wat maakt Nieuw Nederlands Appèl anders dan een andere politieke partij? ‘We brengen de rust terug,’ zegt hij ernstig als we hem opbellen. ‘Ik geloof niet dat er ook maar íemand beter wordt van het volksmennen van de heer Wilders. Toch zijn de huidige regeringspartijen duidelijk met de verkeerde zaken bezig. De premier is een aardige man, maar vinden we hem een leider van een land dat in lastig vaarwater zit? Ik niet. We hebben net dat steuntje in de rug nodig. En ik denk dat ik met mijn partij dat best zou kunnen doen. Ik ga dat niet alleen doen, daar heb ik het héle volk bij nodig. Ik sluit niemand uit, als er maar hard gewerkt wordt. Ik geloof dat we verder komen met verenigen en op elkaars schouders leunen in plaats van versplinteren en elkaar wegduwen. Dat laatste doet de Partij van de Vrijheid. Ik vind dat een zeer on-Nederlandse houding. Maar evengoed is de burger het geschreeuw van de SP, de onmogelijke moraal van GroenLinks en de laffe mores van het PvdA zat. Om over de VVD maar te zwijgen. En ook het CDA: moet die partij ons land een smoelwerk geven? Balkenende is een prima bestuurder en een intelligente, fatsoenlijke man. Maar hij mist de visie en vaart. Je ziet Balkenende verbleken naast de erudiete Sarkozy en de stoere it-woman Merkel. Alleen daarom is het tijd voor Nieuw Nederlands Appèl.’

<small/>Eduard Zonneveld op een partijdag (mrt '09) met een oudere fan” title=”eduard” width=”300″ height=”187″ class=”size-medium wp-image-36020″ /><p class=Eduard Zonneveld op een partijdag (mrt ’09) met een oudere fan

‘We pakken rotzooitrappers aan’
Dat klinkt allemaal geweldig, maar nu weten we nog niks over de inhoud van de partij. ‘De inhoud is glashelder. Je ziet bij ons geen spierballentaal, maar wel ijzersterk realisme. Met speerpunten voor het onderwijs, jeugdzaken, integratie en veiligheid. We moeten weer aan het werk! Kan je niet werken, dan heb je recht op een eerlijke uitkering. Wil je niet werken? Dat is geen optie! Over bepaalde zaken hoeven we niet te discussiëren in dit land, en toch doen we het. Kijk een volbloed Nederlander diep in de ogen en vraag hem of het hem uitmaakt of er iemand keihard voor hem werkt. Ja. Een echte Nederlander voelt zich liever moe dan lui. En of een harde werker dan een kleurtje, hoofddoek of baard heeft maakt hem dan uiteindelijk niets uit. De Heer Wilders schetst het leven zo dat we iemand al van tevoren beoordelen op grond van het geloof. Onzin en Onnederlands! Het Nieuw Nederlands Appèl is rechtvaardiger: we pakken alle rotzooitrappers aan, niet een selectie. We gaan onze tijd niet verdoen met uitzoeken hoe iemand zijn handen vouwt tijdens het bidden.’

Nederland ís mooi, volgens Zonneveld. Maar onder het juk van jarenlange monsterverbonden tussen Christendemocraten, liberalen en socialisten is de politiek iets geworden waarvoor je onderhand voor gestudeerd moet hebben. Dat betreurt Zonneveld. ‘Politiek zou daadkrachtig en duidelijk moeten zijn, maar wat doet de Haagse elite? Ze zakken steeds verder terug in het plûche, zelfs na Fortuyn. Ik zeg niet dat ze zich moeten schamen, maar ik weet dat als ik het niet meer volg, de man van de straat het al helemaal niet kan volgen. Mijn filosofie: niet zeuren, maar regeren. Niet schreeuwen, maar luisteren naar elkaar en op het juiste moment de knoop doorhakken. Dát is het Nieuw Nederlands Appèl.’

‘Welkom Thuis’

Geert Wilders mag nu wel uitkijken. Volgens de resultaten van onderzoeksbureau Neftink Inc. is Zonneveld een beduchte concurrent met zijn bestuurlijke achtergrond en een jaloersmakend CV. Het bescheiden imaginaire zetelaantal van vier kan de komende weken nog wel eens drastisch veranderen. Dagblad De Limburger noemde hem al in een profiel ‘Zoon van het volk, Vader van de daad’. Hij is dan ook opvallend populair onder de ongeschoolde senioren, die in hun leven vaak niets anders hebben gedaan dan hard werken.

Uitnodigingen van tv-redacties als Knevel & Van den Brink liggen op de mat, net als De Zomer Draait Door. ‘Het dwarsliggen van Wilders begrijp ik best, en ik snap de kiezers dat zij tijdens de Europese verkiezingen op hem hebben gestemd. Maar ik zou tegen hen willen zeggen: Stel dat we in noodsituatie verkeren; u bent uitgegleden in uw badkamer of bent bekneld geraakt na een autoongeluk. Dan moeten we ook de hand van een vreemde accepteren. Wilders wijst op voorhand die hand af. Onze leus is daarentegen: “Welkom Thuis.”’

Lees meer »


Wilders krijgt meer stemmen dan lijsttrekker Madlener

Gepost op June 9th, 2009 om 3:41 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Stuur Wilders naar Brussel | Wilders krijgt meer stemmen dan lijsttrekker Madlener en zou dus eigenlijk zetel moeten aannemen …anders is het kiezersbedrog

Lees meer »


Electoraal slagveld

Gepost op June 5th, 2009 om 3:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Sargasso plaatst gastbijdragen, hieronder volgt een gastbijdrage van Bragg met o.a. een verslag van het slotdebat van de partijeleiders.

wildersdebatHet was een verbijsterende ervaring om gisteren de verkiezingsavond te volgen. Het deed nog het meest denken aan de avond dat Fortuyn de verkiezingen in Rotterdam won; inclusief een ontluisterend debat tussen de fractievoorzitters als toetje. De PVV heeft zeer duidelijk gepiekt en er zit voor deze partij nog meer in het vat. De vraag is wat de andere partijen daar tegenover gaan stellen.

Dat Ferry Mingelen een voetreis naar Santiago de Compostella heeft gemaakt was al te merken aan het debat aan de vooravond van de verkiezingen. Niet bij de les, slecht geïnformeerd en traag. Gisteravond was het niet veel beter, hoewel hij de fractievoorzitters natuurlijk beter kent dan de Europese lijsttrekkers. Het werd een verbazingwekkend debat, waarin Mark Rutte niet van Geert Wilders af kon blijven. Agnes Kant zo over haar toeren raakte dat ze haar (naar verluid) na afloop in een bad met ijsklontjes hebben moeten afkoelen, Femke Halsema weer het morele geweten van Nederland speelde, Van Geel zich volledig en succesvol drukte en Mariëtte Hamer dat ook probeerde, maar toch vooral als een geslagen hond de klappen van Wilders in ontvangst mocht nemen. Wilders provoceerde, acteerde en deelde rake klappen uit waar hij maar kon.

Opvallend was de rol van de andere winnaar. Pechtold vergaloppeerde zich bijna door Wilders te verwijten dat hij gebruik maakte van beeldspraak en terminologie, die aan hele nare dingen deden denken. Gevraagd wat hij daarmee bedoelde, gleed hij geschrokken langs de afgrond en mompelde iets over: “taal van geweld.” Hij doelde natuurlijk op de Tweede Wereld oorlog. Die vergelijking is echter zo’n beetje de grootste fout die je kunt maken. We herinneren ons allemaal nog de manier waarop Fortuyn werd gedemoniseerd. Dat cadeau kreeg Wilders niet. Hij domineerde wel door het zogenaamde ‘cordon sanitaire’ maar weer eens te berde te brengen. En hup, allemaal doken ze er bovenop. Geert heerst op dit moment in alle debatten en het is de vraag of de verschillende partijen een antwoord gaan vinden. In Rotterdam haalde Wilders nu nog minder dan een kwart van de stemmen, maar daar zit nog veel meer in het vat. Het is voor de PvdA, CDA en SP maar goed dat ze nog twee jaar hebben voor landelijke verkiezingen. Wat staat de verliezers nu te doen?

Voor de SP zijn de druiven zuur. Ze hadden minstens moeten verdubbelen in deze verkiezing, maar zijn gelijk gebleven in vergelijking met de Europese verkiezingen in 2004. Ten opzichte van de Tweede kamer verkiezingen in 2006 is het verlies dramatisch. De SP formule lijkt uitgewerkt. De SP voerde een elitaire campagne, met een stijve ambtenaar als lijsttrekker. Door te verwijzen naar een alweer vergeten referendum uit 2005 voerde de partij een achterhoede gevecht. Agnes Kant slaagt er bij lange na niet in om Marijnissen te doen vergeten. Haar opvliegende temperament maakt haar ook nog eens enorm kwetsbaar.

De PvdA ligt bloedend in een hoek. De uitslag landelijk is erg slecht, maar die in de grote steden is ronduit rampzalig. De derde partij in Amsterdam! Een verlies was voorzien, maar zo groot niet. Wouter Bos is het krediet dat hij eind 2008 opbouwde toen de crisis uitbrak volledig kwijt. De regentenpartij strompelt nu naar de gemeenteraadsverkiezingen in 2010. Dat kan een vreselijk slagveld worden, omdat 4 jaar geleden een historisch overwinning werd geboekt met de absolute meerderheid in sommige Amsterdamse stadsdelen. Kan deze nederlaag zonder gevolgen blijven? Wat doet de Europese lijsttrekker Berman met dit verlies?

De VVD heeft het naar omstandigheden nog goed gedaan, maar ziet op rechts (PVV) en links (D66) twee sterke concurrenten enorm winnen. Van Balen heeft het ondanks het hopeloze gestuntel van Rutte in de Holocaustaffaire uitstekend gedaan. De VVD is met een kleine nederlaag in ieder geval een eventuele opvolger van Rutte rijker. Van Balen is een klassieke VVD’er, zoals ze niet vaak meer worden gemaakt. In de luwte van Europa mag hij zich opmaken voor een toekomstige machtsovername.

En het CDA. Deze partij is gewend aan nederlaagoverwinningen. Verliezen, maar toch de grootste blijven. De partij straalde gisteravond tevredenheid uit, maar de seinen zullen toch op rood gaan. Als de Tweede Kamer verkiezingen naderen, zal ook de vraag over een coalitie met de PVV steeds meer gaan spelen. Bovendien is de houdbaarheidsdatum van Balkenende ook aan het verstrijken. Los die puzzel maar eens op.

Concluderend kun je zeggen dat Wilders voorlopig niet te stoppen is. Het leek er een tijd lang op dat de PVV een kleine anti-Islam partij zou blijven. Na de ineenstorting van Rita Verdonk heeft hij echter succesvol het hele Fortuyn potentieel naar zich toe weten te trekken en breekt hij in op de achterban van de traditionele middenpartijen. Met een loyale en gedisciplineerde partij achter zich is hij de grootste bedreiging voor de oude politieke orde, die Nederland ooit heeft gekend.

Lees meer »


Tekstverklaren met anarchisten

Gepost op June 4th, 2009 om 5:17 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Altijd mooi, krakerts die zich met het politieke debat willen bemoeien. De vraag is echter: wat oh wat bedoelen de heren anarchistjes toch met bovenstaande leuzen? Vooral die “Als verkiezingen echt wat zouden uitmaken..” is een leuke om over na… Lees meer »


Tekstverklaren met anarchisten

Gepost op June 4th, 2009 om 5:17 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

Altijd mooi, krakerts die zich met het politieke debat willen bemoeien. De vraag is echter: wat oh wat bedoelen de heren anarchistjes toch met bovenstaande leuzen? Vooral die “Als verkiezingen echt wat zouden uitmaken..” is een leuke om over na… Lees meer »


De mannen die Europa maakten

Gepost op June 3rd, 2009 om 14:47 door in Algemeen | comments Geen reacties »

Richard Coudenhove-KalergiAan de vooravond van de Europese Parlementsverkiezingen is het wellicht aardig eens terug te kijken op de geschiedenis van wat vandaag de dag de Europese Unie heet. Vandaar hier een overzicht van de belangrijkste inspiratoren en voormannen die de Europese gemeenschap schapen.

Op de eerste plaats staat altijd Richard Nicolaus graaf Coudenhove-Kalergi (1894-1972), Oostenrijks diplomaat en oprichter van de Paneuropese Unie slechts enkele jaren na het einde van de Eerste Wereldoorlog. De graaf droomde van een verenigd Europa waarin vrijheid, vrede en welvaart werden gedeeld. Toen zijn beweging in de jaren dertig echter door het Naziregime werd verboden en enkele jaren daarop een tweede oorlog uitbrak leek de droom van Europese eenheid verder weg dan ooit.

Winston ChurchillDe oorlog verbrijzelde echter niet geheel die toekomstvisie. Al in 1946 gaf Sir Winston Churchill (1874-1965) in Zürich een toesprak waarin hij pleitte voor Europese samenwerking. “Als Europa ooit verenigd was in het delen van haar gezamenlijke erfenis zouden er geen grenzen zijn aan het geluk, aan de vooruitgang en de glorie welke haar drie- of vierhonderdmiljoen mensen zouden genieten,” zo sprak hij. Churchill was nauwelijks een overtuigd Europeaan echter zijn verwijzing naar een “Verenigde Staten van Europa” blies het Paneuropese gedachtegoed in een klap nieuw leven in.

Robert SchumanHet daadwerkelijke initiatief tot oprichting van een permanent Europees samenwerkingsverband kwam in 1949 van de Franse minister van buitenlandse zaken Robert Schuman (1886-1963). Schuman overzag indertijd de instelling van een Raad van Europa waarin de landen van de Benelux alsmede Denemarken, Frankrijk, Ierland, Italië, Noorwegen, Zweden en het Verenigd Koninkrijk zitting namen. Deze landen definieerden de grenzen van Europa op basis van de waarden van mensenrechten en fundamentele vrijheden op Schumans voorstel.

De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal volgde al snel. Schuman zag in economische samenwerking de manier om de vrede op het continent te bewaren, met name de vrede tussen Frankrijk en Duitsland. “We zullen dit gevoel versterken door onze energie en onze wil te combineren,” aldus Schuman, “en door in vertrouwen en door regelmatig te ontmoeten handel te coördineren.”

Jean MonnetSchumans visie berustte op het harde werk van enkele Franse politici en ambtenaren waaronder als voornaamste Jean Monnet (1888-1979). Monnet schreef het zogenaamde “Schuman Plan” waaronder Duitsland in het bijzonder en de omringende Europese landen in het algemeen werden uitgenodigd om hun kolen- en staalindustrieën gezamenlijk te beheren. Zowel de Duitse Bondsrepubliek als de landen van de Benelux en Italië reageerden positief en zetten in 1951 de eerste stap naar Europese eenwording. “Voor de eerste maal in onze geschiedenis,” zei Monnet, “beginnen de beperkingen die de naties van Europa op onze bevolkingen hebben geplaatst weg te vallen. Ondanks materiële vooruitgang … opent deze samenleving zich voor vereniging—vereniging welke doorslaggevend is voor de Renaissance van onze Europese beschaving en voor het behoud van vrede.”

Paul-Henri SpaakEen van de ondertekenaars van het verdrag dat de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal in het leven riep was de Belg Paul-Henri Spaak (1899-1972). Spaak verwierf de bijnaam “Monsieur Benelux” omdat hij al tijdens de laatste dagen van Tweede Wereldoorlog het belang van de vrijhandel tussen de drie landen onderkende en daarom de vestiging van een douane-unie stimuleerde. Vlak na de oorlog werd Spaak de eerste voorzitter van de Raad van Europa en tussen 1952 en 1953 zat hij de EGKS voor. Echter de ambities van Spaak gingen verder. In 1955 leidde hij het zogenaamde Spaak Comité dat de voorbereidingen voor de instelling van een gezamenlijke Europese markt ondernam en wat uiteindelijk tot de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap leidde.

Konrad ArdenauerEen van de heren die het Verdrag van Rome, dat de EEC oprichtte, ondertekende was de kanselier van West-Duitsland, Konrad Adenauer (1876-1967). Ardenauer regeerde al sinds de stichting van de Bondsrepubliek en spande zich in om de banden met Frankrijk te verbeteren en zijn Duitsland sterk de verankeren in de Atlantische gemeenschap. De relatie tussen Adenauer and Charles de Gaulle van Frankrijk kwam symbool te staan voor de naoorlogse orde waarbinnen beide economische giganten de spil vormden van de Europese eenheid.

Allen zijn zij wellicht niet zo bekend noch zo nobel en glorieus als de founding fathers van dat andere grootste experiment, de Verenigde Staten van Amerika, echter dit zijn de mannen die Europa maakten tot wat het nu is: een continent verenigd als nooit tevoren waar al meer dan een halve eeuw vrede en welvaart heerst.

Lees meer »


Tussen jezelf en de wereld ligt Europa

Gepost op June 2nd, 2009 om 3:00 door in Uncategorized | comments Geen reacties »

In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Marietje Schaake, derde op de lijst voor D66.

marietje schaakeDe meest voorkomende observatie van deze Europese campagne is dat ‘Europa niet leeft’. Als kandidaat die al maanden het land doorkruist merk ik het tegenovergestelde: iedereen heeft wat te melden over Europa. Vaak is het ongenoegen over de nationale politiek of voelen mensen zich buitengesloten. Even vaak merk je dat Europa juist sterk in ons dagelijks leven aanwezig is, soms op verrassende wijze. Bij een gesprek met migrantenorganisaties meldde een ondernemer met een Turkse achtergrond mij: “Toetreding van Turkije zou een ramp zijn voor mijn zaak. Teveel goedkope arbeid.”

De dag na het gesprek met de migrantenorganisatie liep ik mee in de ‘Roze Kroegentocht’, en bleek de PVV voor veel homo’s en lesbo’s na D66 tweede keus. Velen waren verbaasd dat ze de schaamte om dit toe te geven voorbij waren. Iedereen kent verhalen over ‘potenrammen’ of heeft zelf iets vervelends meegemaakt. De logica lijkt te zijn: ‘Moslims zijn hard tegen homo’s, de PVV is hard tegen Moslims’. Anderen zien juist dat een Europese antidiscriminatie richtlijn rechten van homo’s en andere minderheden beschermt, niet alleen in Nederland.

Niet voor niets groeien D66 en PVV het hardst. Twee partijen buiten de regering die met een sterk tegengesteld geluid komen: de PVV wil dat een slotgracht om Nederland wordt aangelegd, D66 wil meer bruggen tussen Europese landen. Dat juist die twee partijen groeien, is een reflectie van de polarisatie in Nederland zelf, en ten opzichte van Europa.

Een mening over Europa, en het belang van de verkiezingen is vaak gebaseerd op persoonlijke ervaringen. Toch gaat Europa over het grotere plaatje, het bredere perspectief. Niet over de rotjongens om de hoek, maar om stabiliteit en vrede. Niet over een stem tegen, maar spreken met een stem in de wereld. Niet over een verdeelde afkomst maar een gedeelde toekomst.

Vrede, stabiliteit en welvaart zijn de grootste verdiensten van Europese samenwerking. Als de vraag direct wordt voorgelegd willen Nederlanders dan ook graag dat Europa met een stem spreekt in de wereld om het klimaatprobleem en de economische crisis op te lossen, of om internationaal terrorisme en criminaliteit aan te pakken. Dat blijkt uit enquêtes als 21minuten.nl. Kijken we vervolgens vanuit persoonlijk perspectief, dan blijken we weer bang onze identiteit te verliezen.

Ook ik koester onze vrijheden: vrijzinnigheid, gelijke behandeling en gelijke kansen, vrijheid van meningsuiting. Voor mij hoort een open blik en internationaal denken en handelen daarbij. Het ligt aan onze vrijheid en welvaart ten grondslag, en is ook nodig om die te handhaven. Het is geen toeval dat Nederland met haar internationale blik uitgroeide tot zo’n liberale en diverse maatschappij. Als we die identiteit willen behouden hebben we Europa nodig.

De verbinding tussen het wereldperspectief en het persoonlijke ligt in Europa. Ik geloof dat een duurzaam, democratisch en daadkrachtig Europa zichzelf zal moeten bewijzen door het leven van mensen beter te maken. Dat kan, maar dan moeten we wel meedoen! Europa moet daadkrachtiger kunnen worden: met een Europese politie die internationale bendes oprolt, met klimaatbeleid waar elk land aan mee moet doen, één plan in de economische crisis. Een sterk, democratisch Europa is geen luxe maar noodzaak. Samen werken we aan veiligheid, duurzame groei, rechtvaardigheid en gelijke behandeling. Zo wordt Europa vanzelf persoonlijker en wordt Europa een afspiegeling van onze persoonlijke belangen. Neem die gedachte donderdag mee het stemhok in.

Lees meer »





Laatste Reacties

P.Th. de Treek (We gaan weer stemmen):
TEGEN EU! Weg met die EU klojo’s! Ze...
Anne (Anja Hazekamp (PvdD): geen oneindige economische groei op eindige planeet):
Lijkt mij ook!
SchoolGuard Nederland (Geweld op school):
SchoolGuard Nederland Voor veiligheid op school
Marleen (Europese Grondwet homo gezind):
Hoi!  Sorry om niet ontopic te reageren,...
Marleen (Europese Grondwet homo gezind):
Hoi!  Sorry om niet ontopic te reageren,...
FoXZuni (Nederland verliest zijn intolerantie):
vergeef mij de fouten beer moet...
Meer reacties...

 

Tips, ideeën, suggesties?
tips@stemblog.nl